ابلاغ سوره برائت در سال نهم هجری

در سال نهم هجري، پيغمبر ـ ص ـ ابوبكر را به عنوان اميرالحاج بر مسلمين تعيين فرمود تا مراسم حج را بجا آورد. اين حج در حالي انجام مي گرفت كه مشركان هم مي توانستند آزادانه حج را مطابق آيين خود بجا آورند.

ابوبكر به همراه 300 نفر از مسلمانان راهي سفر حج گرديد. در همين اثنا سوره برائت نازل گرديد كه با صراحت به نقض پيمان ميان رسول خدا ـ ص ـ و مشركان فرمان داده بود. تا قبل از اين طرفين پيمان بسته بودند كه هيچ كس را از زيارت كعبه بازندارند و در ماه حرام ذي حجّه باعث ترس كسي نشوند. علاوه بر اين پيامبر ـ ص ـ با برخي قبائل عرب پيمانهاي موقتي نيز بسته بود كه با نزول سوره برائت، آن پيمانها تماماً نقض مي گشت.

چون سوره برائت نازل شد، به آن حضرت عرضه داشتند: كاش اين سوره را به ابوبكر مي رساندي تا بر مردم در حج ابلاغ كند؟ اما آن حضرت پاسخ داد: اين سوره را فقط بايد كسي از اهل بيت خودم به مردم ابلاغ نمايد. آنگاه علي بن ابوطالب ـ ع ـ را فرا خواند و به او فرمود: اين سوره را بگير و در «يوم النحر» هنگامي كه همگان در منا گرد مي آيند بر آنها بخوان. از اين پس بايد همه بدانند كه هيچ كافري به بهشت داخل نگردد و بعد از امسال هيچ مشركي نمي تواند براي گزاردن حج به مكه بيايد و كسي نبايد برهنه طواف كند و هر كه را با پيامبر عهد و پيماني است آن پيمان تا مدت قرارداد شده، به قوّت خود باقي است.

علي ـ ع ـ متعاقب فرمان پيغمبر ـ ص ـ بر غضباء، شتر رسول خدا ـ ص ـ سوار شد و خود را در راه به ابوبكر رساند. ابوبكر با ديدن علي ـ ع ـ پرسيد: تو اميري يا مأمور؟ علي فرمود: مأمورم. در مكه ابوبكر با مسلمين حج بجا آورد و چون «يوم النحر» فرا رسيد، علي ـ ع ـ به پا خاست و فرمانهاي پيامبر ـ ص ـ را بر مردم ابلاغ كرد و مطابق فرموده خدا، چهار ماه به مشركان مُهلت داد تا خود را به مأمن و بلاد خويش رسانند و تأكيد كرد كساني كه با پيغمبر ـ ص ـ عهد و پيماني دارند آن عهد و پيمان تا مدت تعيين شده بقوّت خود باقي است.

از آن سال به بعد ديگر نه مشركي به حج آمد و نه كسي برهنه به طواف كعبه رفت.